فرهنگ نوایگان یا فرهنگ شهری؟

 با سلام مجدد خدمت شما همشهریان عزیز 

 وگله از نوایگانی هایی که پیام داده اند که این الفاظ دیگه در نوایگان  

 رواج ندارد و باید آنهارا فراموش کرد !! 

 باید خدمت اون عزیزان عرض کنم که الفاظ نوایگانی  

 جزء فرهنگ و اصالت ما هستند  و<<حب الوطن من الایمان >> 

 ما نوایگان را دوست داریم زبان نوایگانی را هم همینطور  

 این زبان ما و  اجداد ماست اجدادی که نام نیک آنها زبانزد دیار فارس است  

 ما گذشته خود را فراموش نمیکنیم  و به نوایگانی بودن خودمون افتخار میکنیم  

این شعر اشاره به کسانی دارد که نوایگان را فراموش و 

 اصالت نوایگانی خود را با فرهنگ  

 پوچ شهری عوض کرده اند...

عه وقتی رفته عه داراب چقدر عوض شده

قیافه را بی خیال زبونشم شهری شده

دو سه ساله رفته شهر بنده خدا جوگیر شده

موهاشو ژل میزنه یه کمی هم قرتی شده 

نه نه نواگونی برای او مامان شده 

شر های دور تومونش برا او روبان شده 

به جای دس مرضا توی زبونش مرسی شده 

للا توبه شه بگین عه نظرم جنی شده

تا دیروز بوک میگرفته حالا فیس بوکی شده

مودای دور سرش زده چه کلپوکی شده 

کاکا جون شهری نگو که جیگرم عه له شده  

عه جهل دلت نواگونی میگم ذلیل شده 

دل من مثل کت کم برا تو تنگ شده 

تیر پیکون زدم توی لنگش فکر کنم لنگ شده 

کل بلبل روی سیو پایینی عه لل شده 

لل چیرنیسکو چقد مقل شده